Een GRATIS bookazine op de deurmat? meld je aan voor onze nieuwsbrief!
Een GRATIS bookazine op de deurmat? meld je aan voor onze nieuwsbrief!
Persoonlijke ontwikkeling
Blogs, interviews en meer
Terug naar het overzicht

Voice Dialogue - een bus vol ikken

Zelfverwijt en negatieve praat tegen jezelf. We hebben er allemaal wel eens last van. Dat ene ergerlijke trekje van je lijkt dan al het andere te overheersen. 
 
Voice Dialogue - een bus vol ikken

Herken je dit? Je staat in de boekhandel en denkt: Leuk boek, dat ga ik kopen. Op weg naar de kassa, komt er een andere gedachte op: Heb je dat wel nodig? Er ligt thuis een stapel ongelezen boeken. Ga die eerst maar lezen. Zo’n innerlijke dialoog voeren we dagelijks vele malen met onszelf. Hoe kom je dan tot een beslissing? Maak kennis met Voice Dialogue.  
 

Wat is Voice Dialogue? 


Volgens de Voice Dialogue methode besta je uit meerdere subpersonen. Het boek Ik (k)en mijn ikken vergelijkt het met een autobus. Je verschillende ikken zijn de passagiers en jijzelf de chauffeur. Je ikken willen niet allemaal dezelfde richting op. Geregeld duwen ze je opzij om zelf het stuur in handen te nemen. Zo kan het gebeuren dat opeens je Pusher op jouw chauffeursstoel zit. En die kan alleen maar flink gas geven. Of de Perfectionist, die iedere onvolkomenheid als een risico ziet.  
 

Hoe ontstaan subpersonen?  


Iedereen ontwikkelt subpersonen om te overleven. Dat gebeurt al vroeg in je leven. Je leert de wereld tegemoet te treden met die kanten van jezelf die ervoor zorgen dat je krijgt wat je nodig hebt en geen gevaar loopt. Dit zijn je primaire ikken. Het is bij iedere mens verschillend welke subpersonen primair worden. 
 

Sommige ikken worden verstoten  


Voor elke primaire ik die achter het stuur kruipt, moet een tegenovergestelde ik, de tegenpool, naar de kofferbak worden verbannen. Dat betekent echter niet dat hij ook weg is. Integendeel, de verstoten ikken reizen als een schaduw met je mee. De verstoten ikken laten zich niet altijd tegenhouden. Ze willen erkend worden en doen dat op een manier die verstorend optreedt in je ‘normale’ leven. Het is net als een bal die je onder water houdt. Als je even niet oplet, springt hij toch naar boven. En dan beginnen de problemen. Het kan zomaar gebeuren dat je Pusher verlamd raakt door een burn-out. En dan móet je wel gehoor geven aan de andere kant. 

 
De eerste stap 


Kun je met een boek leren hoe je Voice Dialogue toepast in het dagelijks leven? Volgens Berry Collewijn, een van de auteurs van Ik (k)en mijn ikken, wel. ‘In ieder geval de eerste stap. Je bewust worden dat je verschillende kanten hebt. Weten dat je binnen relaties niet met één persoon te maken hebt, maar met meer. En beseffen dat je geen pusher bént, maar dat je er een hébt. De oefeningen helpen je daarbij. Wil je er dieper op ingaan, dan is het handig een begeleider in de arm te nemen. Tijdens je leven komen er ook nieuwe subpersonen bij. Met de primaire groep heb je leren overleven. Tot je 17e-18e red je je daar wel mee. Maar naarmate je ouder wordt, moet je soms uit een ander vaatje tappen. Geen contact hebben met je verstoten kanten is alsof je door het leven loopt op één been. Je redt je er vast mee. Je bent er tenslotte aan gewend. Maar het blijft behelpen.’ 

Wil jij meer weten over Voice Dialogue? Wil je jezelf beter leren kennen? Ben je benieuwd naar de voordelen van de Voice Dialogue methode? Bestel het boek Ik (k)en mijn ikken en ontdek waarom je soms dingen doet, zelfs als je dat niet wilt. 

Nog meer verdieping:
Waarom je in gesprek moet gaan met je ikken
Waarom je in gesprek moet gaan met je ikken

‘Een stukje schrijven over de subpersonen die je in je hebt? Daar zijn toch al zo veel artikelen over verschenen? Je moet wel met iets nieuws komen als iemand het wil lezen; origineel, grappig én informatief.’ Mijn Perfectionist slaat een dwingende toon aan. ‘Denk er nog maar eens goed over na voor je begint.’ De Uitsteller en de Criticus in mij slaan elkaar lachend op de schouder, ‘dit gaat de goede kant op’ gieren ze. Mijn Creatieve Ik zit ondertussen op haar stoel te draaien, haar handen jeuken en haar hoofd slaat op hol met woorden en zinnen die ze wil gebruiken. Maar ze durft het toetsenbord niet aan te raken. Mijn Grapjas doorzoekt ondertussen haar diepe zakken om te ontdekken dat daar niks leuks uit tevoorschijn komt. ‘Begin nou gewoon’, fluistert mijn Rationele Denker, zo zacht dat niemand het hoort.


Lees meer